Chirurgen, in de ogen van internisten, zijn snijders, alleen het mes openen; In de ogen van stagestudenten, schoonmaken, handen omhoog, het probleem van de patiënt oplossen.

De eerste fase
Het pasgeboren kalf is niet bang voor tijgers
Intraoperatieve complicaties
In het vijfde jaar van het werk kunnen veel van de eerste en tweede niveau operaties mastermes zijn. Op een dag heeft de spoedeisende hulp onlangs een chronische blindedarm opgenomen:
1, vrouwelijke patiënt van middelbare leeftijd, terugkerende rechter onderbuikpijn voor twee jaar, herhaling van 1-dag, eerdere overweging van appendicitis, zijn ontstekingsremmende conservatieve behandeling, deze keer is voornemens te opereren;
2, geen eerdere voorgeschiedenis van hypertensie, diabetes mellitus en andere gerelateerde medische voorgeschiedenis;
3, fysiek onderzoek: buik vlak, rechter onderbuikdruk pijn, rebound pijn duidelijk;
4. Onderzoek: leukocyten 12*10^9/L, echografie suggereert inflammatoire massa in de rechteronderbuik, overwegen appendicitis;
5, Diagnose: acute aanval van chronische blindedarmontsteking.
Behandeling: appendectomie.
Gecombineerd met een aantal jaren ervaring, was de directeur opgelucht om te regelen: je kunt je klasgenoten meenemen om het voor elkaar te krijgen.
Anesthesie, desinfectie, doekdoeken, incisie van de huid, vetlaag, spierlaag, ik hoop oprecht dat de appendix onmiddellijk sprong, als je de appendix voor een half uur niet kunt vinden, zal het harig zijn in het hart, open appendectomie, het moeilijkste is niet om de appendix te snijden, maar om de appendix te vinden.
Voor het buikvlies drie liften en drie vrijlatingen, die door de docent tijdens de stage werd onderwezen, om knijpen van het intra-abdominale weefsel te voorkomen.

Tweede fase
In staat zijn om alleen te handelen en inspanningen te maximaliseren
Patiënten met onherstelbare sterfgevallen onder ogen zien
In 2015, het 8e jaar van werk, een jaar terug van Ruijin Ziekenhuis voor verdere opleiding in laparoscopie en borstchirurgie, zelfverzekerd en gepassioneerd over het toekomstige werk.
Een mannelijke patiënt van middelbare leeftijd met stuurwiel letsel, pancreas trauma gecombineerd met hemorragische shock, postoperatieve pancreas fistel secundair aan ernstige abdominale infectie, spoedoperatie. Vroeg postoperatief herstel was uitstekend, en hij liep al op de vloer en begon te eten.
De ene nacht op de volgende nachtdienst belde de familie me en zei dat de patiënt zich niet goed voelde, de dienstdoende arts zei dat het prima was en er niet mee om ging, ik belde de directeur, die dacht dat de patiënt geen buikpijn, opgeblazen gevoel of koorts had, en de infectie indicator op de bloedafname was niet hoog genoeg om zich zorgen over te maken;
Voor het eerst was er ruzie met de regisseur en huilde hulpeloos....
De verslechtering van de ziekte vorderde zeer snel, en communiceerde met de familie dat de aandoening buiten mijn vermogen was om aan te bevelen over te stappen naar het ziekenhuis, en vervolgens overgebracht naar de ICU van het hogere ziekenhuis, en ook niet terugkeerde.
Op dat moment haatte ik plotseling de afdeling algemene chirurgie, er zijn dingen die ik niet kan controleren, zelfs als ik heel hard mijn best doe, in juli wilde ik ontslag nemen, ik wilde daar vertrekken, in augustus om een ontslagbrief in te dienen, in september om het ziekenhuis te verlaten.
Het ziekenhuis is niet veranderd, de verandering is mezelf, ontslag genomen van het openbaar ziekenhuis, wat er in de toekomst zal gebeuren, ik weet het gewoon niet, stap voor stap!

Fase 3
Heb een sterk hart
Leer van falen en blijf duiken
Ik koos voor een privé ziekenhuis, hield me bezig met trauma reparatie, werkte acht maanden, en realiseerde me dat mijn favoriet nog steeds algemene chirurgie is.
In juni 2016, ging de algemene chirurgie afdeling van Foshan Zen Medical Center, nachtdienst onafhankelijk deed veel noodkritische en moeilijke patiënten operatie, herstel is zeer goed;
In juli 2023, geconfronteerd met een 38-jarige patiënt met perianale perineale necrotiserende fasciitis op de operatietafel, wist ik dat het sterftecijfer van deze ziekte zo hoog is als 22-40%.
Als de meest senior title arts, heb ik intraoperatieve ambivalentie: uitgebreide incisie en debridement, dit is een diagnostische en behandelingsrichtlijnen en deskundige consensus, als ik dit doe, heb ik geen bottom line in mijn hart, de patiënt stierf, en er zijn richtlijnen om de goedkeuring te doen;
Als ik gebruik van mijn eigen kleine incisie en gesloten onderdrukdrainage, kan uitgebreide huidnecrose voorkomen, en hoef geen enterostomie uit te voeren, als de patiënt stierf, kan ik wettelijk verantwoordelijk zijn, kan de vergunning om geneeskunde te beoefenen, of zelfs gevangenis worden ingetrokken.
De patiënt had geluk, en ik ook. Hij haalde het door en werd binnen 56 dagen zonder complicaties ontslagen uit het ziekenhuis, waarbij operaties zoals een enterostomie vermeden werden.